她,慕檸下意識低頭,寶寶肉肉的小手抓上她臉,先是軟糯糯的感覺,緊接著一陣刺痛,慕檸「呀」了聲。
紀夏青和舅媽笑不行,拉下寶寶的手,「你這孩子還真讓她抓啊,小孩子手勁大,抓人最疼。」
慕檸學到經驗,不敢再讓她抓臉。
舅媽說:「檸檸跟她說說話呀。」
「說什麼」她真不懂。
「想說什麼說什麼。」
噢慕檸學著紀夏青,柔下聲音,叫寶寶小名:「媛媛真乖。」
媛媛聽懂,舉起兩隻小短手在空中搖晃回應,繼續沖慕檸露出燦爛笑容。
慕檸整個身子都軟了,一直謹慎保持距離的雙手放鬆,抱近,貼著身體。
小寶寶似乎收到某種訊號,小手抓嚮慕檸胸口,頭也扭過來,嘴巴就要往她胸上吸。hr
</br>
<style type="text/css">
banners6 { width: 300px; height: 250px; }
dia (-width:350px) { banners6 { width: 336px; height: 280px; } }
dia (-width:500px) { banners6 { width: 468px; height: 60px; } }
dia (-width:800px) { banners6 { width: 728px; height: 90px; } }
dia (-width:1280px) { banners6 { width: 970px; height: 250px; } }
</style>
<s class="adsbygoogle banners6" style="display:le-block;" data-full-width-responsive="true" data-ad-client="ca-pub-4468775695592057" data-ad-slot="8853713424"></s>
</br>
</br>